عبارت وصفی یا وجه وصفی به جای فعل شخصی

عبارت وصفی یا وجه وصفی عبارتی را می گویند که فعل آن به جای اینکه به یکی از صیغه های صرفی باشد به صورت صفت مفعولی است و بسیاری از فضلا و دستور نویسان معتقدند که پس از عبارت وصفی نباید (و) ربطی بیاید و در نتیجه جمله ی زیر را نادرست می دانند :

سالانه ۲۵ هزار کودک دچار کوری شده و یک میلیون کودک نیز جان خود را از دست می دهند.

جمله ویرایش شده : سالانه ۲۵ هزار کودک دچار کوری میشوند و یک میلیون کودک نیز جان خود را از دست می دهند.

امروزه در زبان نوشتار؛ ساده تر و حتی فصیح تر آن است که از استعمال عبارت وصفی خودداری شود و صیغه های صرف افعال به طور کامل بکار میرود. یک نکته ی مهم را نباید از نظر دور داشت : هر گاه چند فعل معطوف به یکدیگر به صیغه ی ماضی نقلی یا ماضی بعید باشند و فعل معین (بودن) در آنها به قرینه حذف شود؛ عبارت از نظر ظاهر به عبارت وصفی می ماند و غالبا نیز آن را به جای عبارت وصفی می گیرند و می پندارند که استعمال (و) ربط در آن غلط است و حال آنکه چنین نیست.

منبع
ترجمه متون مطبوعاتی نوشته ی دکتر تجویدی