بازار خود فروشی؛ ترجمه ی منوچهر بدیعی

In describing this siren, singing and smiling, coaxing and cajoling, the author, with modest pride, asks his readers all round, has he once forgotten the laws of politeness, and showed the monster's hideous tail above water? No! Those who like may peep down under waves that are pretty transparent and see it writhing and twirling, diabolically hideous and slimy, flapping amongst bones, or curling round corpses; but above the waterline, i ask, has not everything been proper, agreeable, and decorous, and has any the most squeamish immortalist in vanity fair a right to cry fit?

نویسنده در کمال فروتنی از جمیع خوانندگان خود می پرسد که آیا هرگز در وصف این "عفریت دریا" که می خواند و می خندد و ریشخند می کند و تملق می گوید؛ حتی یکبار هم قواعد ادب را از یاد برده است و آیا یکبار هم شده است که دم زشت این جانور را بیرون از آب نشان دهد؟ نه! آنان که بخواهند می توانند به زیر موجها که نیک شفاف است چشم بدوزند و ببینند که دم جانور پیچ و تاب می خورد و بالا و پایین می رود و به کراهت منظر ابلیس است و لجن آلود است و در میان پاره های استخوانها تکان می خورد یا بر گرد جسدها می پیچد؛ از شما می پرسم، آیا بر سطح آب همه چیز پاک و پاکیزه و مطبوع نبوده است و آیا نکته گیرترین عیب جوی بازار خود فروشی حق دارد فریاد بیزاری سر دهد ؟


منبع
ترجمه متون ادبی دکتر خزاعی فر