روش زبان میانجی در ترجمه ماشینی

در این متن زبان مبدا به نمایشی انتزاعی تجزیه میشود و سپس متن زبان مقصد؛ مستقیما از آن تولید می گردد. از آنجا که نمایش میانی حالتی خنثی نسبت به دو زبان مبدا و مقصد دارد آن را زبان میانجی می گویند.

در آغاز این تصور یا امیدواری وجود داشت که بتوان یک زبان میانجی همگانی به وجود آورد که برای همه ی زبان های طبیعی حالت میانجی داشته باشد؛ اما امروزه چنین هدفی دنبال نمیشود. با این حال رویکرد زبان میانجی برای سیستم های چند زبانه جذاب تر است. در چنین سیستم هایی هر بخش تجزیه از بخش های دیگر جداست و زبان های مقصد تاثیری بر فرایند تجزیه نخواهند داشت. هدف تجزیه؛ به دست آوردن نمایشی از زبان میانجی است. در نتیجه افزوده شدن هر زبان به سیستم؛ تنها به دو بخش تازه یعنی تجزیه و تولید نیاز خواهد داشت.

به سخن دیگر ؛ اگر تعداد زبان های سیستم ترجمه ماشینی دو سویه؛ n باد؛ لازم است که n بخش تجزیه و n بخش تولید و تنها یک زبان میانجی تولید گردد.

از معایب روش زبان میانجی؛ تعیین چنین زبانی حتی برای دو زبان نسبتا نزدیک به هم است و یافتن یا ساختن یک زبان میانجی همگانی عملا غیر ممکن بوده است.


منبع
مصطفی عاصی