ویژگی های زبان محاوره از قول جرج یول

۱. نحو زبان محاوره نسبت به زبان مکتوب انسجام کمتری دارد زیرا در محاوره جملات گاه نا تمام می مانند و فقط شامل یک سلسله عبارت اند. همچنین در محاوره به ندرت از بند وابسته یا جملات مجهول استفاده می شود.
۲. در زبان محاوره بیشتر از (و)، (ولی) و (بعد) به عنوان رابط میان بندها استفاده می شود. گاه نیز بندها بدون هیچ رابطی به دنبال یکدیگر می آیند :
مکتوب : امروز پای حسن شکست، بنابراین به مدرسه نرفت.
محاوره : حسن امروز پاش شکست، نرفت مدرسه.

۳. اگر در زبان مکتوب اسم را بتوان به چند صفت موصوف کرد، در زبان محاوره گوینده می تواند (واو) عطف میان آنها را حذف کرده، آنها را یک به یک بیان کند :

مکتوب : گربه ی ماده ی سیاه و چاقی روی دیوار است.
محاوره : یه گربه ماده ی سیاه روی دیواره...چاق هم است.
محاوره : یه گربه ی ماده....چاق...سیاه....روی دیواره.
محاوره : یه گربه ی ماده روی دیواره...سیاه و چاق.

۴. جملات مکتوب از قاعده ی دستوری مسندالیه و مسند پیروی می کنند، اما جملات محاوره ای ساختمانی دارند که بیشتر با ذکر موضوع آغاز می شود :
مکتوب : این کبوترها خیلی خوب می پرند.
محاوره : خوب می پرن این کبوترا !
مکتوب : حالش چطور است ؟
محاوره : چطوره حالش ؟

۵. در زبان محاوره، از آنجا که گوینده فی البداهه حرف می زند، در میان سخنش مکث هایی دارد که آنها را اصوات یا الفاظی که گاه بی معنی نیز هستند پر می کند :
خب...یعنی...می دونی چیه...همچین دلم رضا نمی ده که...


منبع
ترجمه متون ادبی دکتر خزاعی فر