Participatory approach

روش مشارکتی

اولین بار در اوایل دهه شصت توسط paulo freire معرفی شد و بعدها در سال های ۱۹۸۰ بطور گسترده ای در آموزش زبان استفاده شد.
هدف این روش کمک به دانش آموزان برای درک مشکلات اجتماعی؛ تاریخی؛ فرهنگی است که بر زندگی آنها اثر می گذارد. و سپس به دانش آموزان کمک میکند تا بتوانند بر مشکلات شان فائق آیند و کنترل امور زندگی را بدست گیرند. گزارش کلاسی

در این کلاس دانش آموزان از مرکز اروپا به تازگی به امریکا مهاجرت کرده اند. آنها بزرگسالانی هستند که نیمه وقت کار می کنند و شب ها برای درس خواندن حاضر میشوند. کلاس شامل ده نفر است. معلم با سلام و احوالپرسی کلاس را آغاز می کند. دانش آموزان نیز به گرمی با معلم احوالپرسی می کنند و در کلاس تنها زمانی که دانش آموزانی که تاخیر دارند وارد میشوند سر و صدا ایجاد میشود. آنها میدانند که در طی این یک هفته هر تجربه ای که داشتند و اتفاقی که افتاده میتونن تعریف کنند. یکی از آنها میگوید که یکی از بچه هایش در مدرسه درگیری فیزیکی پیدا کرده است. اکثر این بحث ها بصورت مکث دار و غیر کامل بیان میشود چون هنوز بعضی ها اون مهارت زبانی را بدست نیاورده اند که بتوانند کامل و درست صحبت کنند. یکی دیگه از دانش آموزان در مورد مشکلش با صاحبخانه صحبت می کند؛ می گوید که او نمی تواند خانه را گرم کند که در آن راحت بسر ببرد و هر وقت به صاحبخانه اش شکایت میکند او میگوید که این مشکل همیشه همین جوری بوده. تنها یک خبر خوب در این بین شنیده میشود و آن هم ورود برادر یکی از شاگردان به امریکاست. بعد از گوش دادن و نت برداری از حرفای بچه ها؛ معلم میگه : هفته ی قبل در مورد اینکه چرا بعضی از شماها نمی تونید بطور منظم سر کلاس حاضر بشید بحث می کردیم. میدونم که مجبوریدصبح ها کار کنید و عصرها هم از خانوادتون مراقبت کنید. اگرچه چند تن از خانم ها در مورد اینکه چرا بعضی وقتها نمیان دلیلی دارن و میگن نمیخوان تو تاریکی بیان بیرون. میخواستم در این مورد و شرایط کمی عمقی تر بحث کنیم. معلم یک عکس به شاگردان نشان میدهد؛ عکس یک آپارتمان است. پشت پنچره ی یکی از ساختمان ها یک خانم در حال نگاه کردو به بیرون است. در خیابان چند مرد ایستاده اند. معلم میگه : این خانم کلاس انگلیسی داره که یک ساعت دیگه شروع میشه و اونم نمیخواد کلاسش رو از دست بده؛ پس بحث شروع میشه. معلم میگه : شما چی میبینید؟ دانش آموزان میگن یه خانم. و یکی دیگه از دانش آموزان اضافه میکنه : مردها. اون زن کیه ؟ چی کار داره میکنه؟
دانش آموزان تصمیم میگیرن اسم اون خانم رو لینا بزارن که در تاریکی می ترسه از خونه بیرون بیاد. معلم با سوالات ادامه میده.....مردها کیا هستن؟ چیکار میکنن؟ کجایی هستند؟
سپس معلم از بچه ها میخواد تصور کنند که افراد داخل عکس چه احساساتی دارند؟خانومه چه احساسی داره؟خوشحال؛ غمگین؛ ترسیده؟چرا؟مردا چه احساسی دارن؟ آیا آنها دوست دارنددر خیابان بایستند؟ دانش آموزان به این سوالات پاسخ میدهند. سپس معلم به دانش آموزان میگه در مورد تجربیات خودشان بحث کنند؛ آیا همچین چیزی تا به حال برای خودشان اتفاق افتاده است؟ در آخر برای اتمام این کلاس معلم از دانش آموزان دعوت می کنه تا برای پیدا کردن راه حل این مشکلات بحث کنند و نظرشونو بگن و یک سری سوالات بهشون میده. لینا چیکار میتونه بکنه؟ فکر میکنید چکاری میتونه بکنه؟ اگه شما باشید چکار میکنید؟و.....
یکی از پیشنهادات برای لینا این بود که به شهردار نامه بنویسه که تعداد چراغ های نصب شده را بیشتر کنند و معلم به بچه ها میگه این فکر خوبیه که نامه بنویسیم و بخواهیم تعداد چراغ ها بیشتر شود. معلم در مورد نوشتن نامه آنها را راهنمایی میکند. سپس دانش آموزان نامه هایی که نوشته اند را در دفترهایشان یادداشت میکنند و نوشته هایشان را چک میکنند که ایرادی نداشته باشد و پست کنند. و به عنوان تکلیف باید تمام نامه را چک کنند که غلطی نداشته باشد. کلاس با صحبت بچه ها در مورد اینکه دوست دارن در کلاسشون چه کارایی انجام بشه و چه چیزایی رو دوست ندارن خاتمه پیدا میکنه.

اصول روش مشارکتی

هر اتفاقی که در کلاس می افتد باید با آنچه که در خارج کلاس رخ میدهد ارتباط داشته باشد.

محتوای برنامه درسی از پیش تعیین شده نیست بلکه با توجه به شرایط و مشکلات موجود؛ محتوا تعیین میشود.

آموزش زمانیکه تجربه محور باشد موثرتر صورت می گیرد. دانش آموزان زمانیکه نیازهای شان مطرح باشد انگیزه ی بیشتری برای یادگیری پیدا می کنند.

تمرکز بر روی شکل زبانی بوسیله ی تمرکز بر محتوا اتفاق میفتد.

نقش معلم

معلم مانند دستیار یادگیرنده عمل می کند. از آنها سوال میپرسد و به آنها کمک میکند.

نقش دانش آموز

وقتیکه میخواهند مشکلاتشان را حل کنند یاد میگیرند تا خودشان را بعنوان شخصیت های اجتماعی و سیاسی ببینند. همچنین می توانند مواد آموزشی برای خود و دیگر یادگیرندگان بسازند.

اهداف

تا دانش آموزان بتوانند یادگیری خودشان را ارزیابی کنند و همچنین آنرا به تنهایی اداره کنند.


منبع
techniques and principles in language teaching by diane larsen-freeman