تولید گفتار

اول باید توجه کنیم که اصوات چگونه ساخته می شوند. اکثر آنها نتیجه حرکت زبان و لب ها است. این حرکات باعث بوجود آمدن صداهای خاصی می شوند. ما می توانیم اطلاعات را از طریق حرکات دست انتقال دهیم اما از طریق تولید صدا موثرتر میتوان اطلاعات را انتقال داد.

حرکات لبها و زبان باعث بوجود آمدن صداهایی می شود که قابل شنیدن و درک کردن هستند.

تولید صدا شامل فرستادن هوا از داخل ریه ها به سمت بیرون است در حالیکه در گلو صدا ایجاد میشود. این صدای اولیه بوسیله حرکات لبها و زبان تغییر میابد. بعدا مطالعه خواهیم کرد که چگونه زبان و لبها ۲۵ فرم گوناگون صدا در زبان انگلیسی تولید خواهند کرد.

زمانیکه شما صحبت می کنید هوا از شش ها به سمت نای بالا می رود و به سمت حنجره میرود؛ و در آخر از بین تارهای صوتی عبور می کند. اگر تارهای صوتی از هم جدا باشند هوا از ریه ها بطور آزادانه به سمت حلق و دهان جریان پیدا می کند. اما اگر موقعیت تارهای صوتی تغییر کند بنابراین بین آنها یک مسیر کوچک برای عبور هوا وجود دارد و همین باعث لرزش آنها میشود.

اصواتی که زمان لرزش تارهای صوتی ایجاد میشود؛ صدادار نامیده میشوند.

اصواتی که زمانیکه تارهای صوتی از هم جدا هستند تولید میشود؛ بی صدا نامیده میشوند.

برای فهم بهتر این تفاوت دو کلمه v و f را جداگانه تلفظ کنید. هنگام تلفظ کلمه v تارهای صوتی مرتعش میشوند اما هنگام تلفظ کلمه f تارهای صوتی مرتعش نمیشوند. بنابراین کلمه v ؛ صدادار است و کلمه f ؛ بی صداست.

همچنین با گذاشتن انگشتانتان بر روی گلو میتوانید این تفاوت را احساس کنید؛ در گفتن v ؛ صدای وزوز میدهد اما در f همچین چیزی وجود ندارد و شما چیزی احساس نمی کنید.

مجرای عبور هوا در قسمت بالای حنجره منطقه صوتی نامیده میشود. شکل منطقه صوتی عامل مهمی در تولید گفتار است.

به یاد داشته باشید که مجرای هوای عبوری که منطقه صوتی را تشکیل می دهد به دو قسمت تقسیم میشود : ۱.ناحیه دهانی ۲.ناحیه خیشومی(بینی)

صدای کلماتی مثل m و n زمانی تولید میشود که تارهای صوتی مرتعش میشوند و هوا از بینی به سمت بیرون جریان پیدا می کند. اجزای منطقه تولید صدا یعنی زبان و لبها را عوامل تلفظ کلمات می نامند.

ساخت و کار تولید گفتار شامل چهار بخش است: فرایند جریان هوا؛ فرایند آوایی؛ فرایند دهانی ـ خیشومی؛ فرایند تلفظ

فرایند جریان هوا شامل تمامی مراحل فرستادن هوا به خارج برای تولید صدا است.

فرایند آوایی نامی است که به عملکرد تارهای صوتی داده شده است؛ فقط دو حالت برای این فرایند وجود دارد: صدا دار و بی صدا.

در فرایند دهانی - خیشومی؛ به این توجه میشود که صدا از دهان خارج میشود یا از بینی؛ مانند: v و z که صدای آنها از دهان خارج میشود وصدای m و n از بینی خارج میشود.

حرکات لبها و زبان در برخورد با سقف دهان جز فرایند تلفظ محسوب میشود.