فرهنگ لغت یک زبانه

مجموعه ای است از کلماتی که در یک زبان واحد به کار می رود.

مدخل های آن به ترتیب الفبا تنظیم می شود.

غالبا در برابر هر مدخل نخست تلفظ و هویت دستوری و سپس معنا یا معناهای آن به ترتیب یا بر حسب تداول زبانی یا بر حسب سیر معنایی دسته بندی می شود.


فرهنگ های یک زبانه را می توان به دو دسته عمومی و تخصصی تقسیم کرد.


فرهنگ های عمومی بیشتر حاوی کلماتی است که معمولا در زبان روزمره بکار می روند.


فرهنگ های تخصصی حاوی اصطلاحات فنی رشته های تخصصی است و غالبا به دنبال هر مدخل؛نخست تلفظ سپس شرح و سپس ترکیبات آن آورده می شود.


به هنگام ترجمه متون فنی اگر مترجم اصطلاحی را به کلی نداند بهتر است نخست آن را در فرهنگ تخصصی (یک زبانه) رشته مربوط جستجو کند و سپس برای یافتن معادل به واژه نامه فنی(دو زبانه) آن رشته مراجعه کند که غالبا تنها حاوی برابر نهاده ها و فاقد توصیف و توضیح است.


منبع
نخستین درس های ترجمه فرزانه فرحزاد